Rozdział 22

Wyjeżdżam. Przyjechałam na lotnisko. Czekając na samolot patrzyłam się przez szybę myśląc  o tym co tu zostawiam. Stanęłam już w kolejce do wejścia samolotu. Obróciłam się i zobaczyłam jak kilkoro ludzi biegnie krzycząc:
- Natalia, cat, czekaj, Natalia.
- Mamo czekaj- powiedziałam.
Dobiegł do mnie jako pierwszy Harry mówiąc:
- Natalio, proszę cię zostań, nie mogę bez ciebie żyć, kocham cię, proszę zostań.
Powiedział to i się rozpłakał. Ja też się rozpłakałam i  go przytuliłam. Za nim biegli Beata i całe 1D. Pocałowałam Harrego i powiedziałam:
- Harry ja tez cie kocham ale nie wiem czy mogę zostać.
- Ja z Liamem to załatwię- powiedział Harry
Podeszli do mojej mamy. Bardzo długo przekonywali ją żebym została. Podeszli do mnie po rozmowie z nią ze spuszczonymi głowami:
- Nie udało wam się jej przekonać?- zapytałam ze łzami w oczach.
Nagle podnieśli głowy i z uśmiechami na twarzy powiedzieli:
- Będziesz przez to pół roku mieszkać z nami.
Skakałam z radości tak jak wszyscy. Pożegnałam się z mamą i poszliśmy spakować moje walizki do samochodu i pojechaliśmy do ich domu (teraz także mojego).